สารคดีท่องโลกกว้าง สัตว์ประหลาดแห่งท้องทะเล

น้องหมีโคอาล่า

หมีโคอาลาน่ารัก (Koala)

 

 

หมีโคอาลา

โคอาล่าไม่ใช่สัตว์ในตระกูลหมี แต่จัดอยู่ในกลุ่มสัตว์จำพวกจิงโจ้ ตัวเมียจะมีกระเป๋าหน้าท้อง สำหรับให้ลูกอ่อนอาศัยอยู่ จากการที่มันมัลักษณะรูปร่าง หน้าตาเหมือนหมี ทำให้คนส่วนมากเรียกมันว่า หมีโคอาล่า

ประวัติ
ค.ศ. 1798 มีบันทึกครั้งแรกสุดที่พบโคอาล่า พบโดยชาวยุโรปชื่อ John Price ค.ศ. 1803 ข้อมูลรายละเอียดของโคอาล่าเริ่มถูกตีพิมพ์ใน Sydney Gazette ค.ศ. 1816 นักธรรมชาติวิทยาชาวฝรั่งเศส Blainwill ตั้งชื่อทางวิทยาศาสตร์ให้ ชื่อว่า Phascolarctos ซึ่งมาจากภาษากรีก โดยเกิดจากคำ 2 คำ รวมกัน คือคำว่า กระเป๋าหน้าท้องของจิงโจ้ และคำว่า หมี (leather pouch และ bear) ต่อมานักธรรมชาติวิทยาชาวเยอรมัน Goldfuss ได้ตั้งชื่อที่เฉพาะเจาะจงลงไปเป็น cinereus ซึ่งหมายถึง สีขี้เถ้า

ขนาดและน้ำหนัก
โคอาล่าที่อยู่ทางตอนใต้จะมีขนาดใหญ่กว่าที่อื่น โดยตัวผู้สูงประมาณ 30.8 นิ้ว หรือ 78 ซ.ม. ในขณะที่ตัวเมียสูงประมาณ 28 นิ้ว หรือ 72 ซ.ม. โคอาล่าที่อยู่ทางตอนใต้ ตัวผู้มีน้ำหนักเฉลี่ย 26 ปอนด์ หรือ 11.8 กิโลกรัม ในขณะน้ำหนักเฉลี่ยของตัวเมียอยู่ที่ 17.4 ปอนด์ หรือ 7.9 กิโลกรัม โคอาล่าที่อยู่ทางตอนเหนือ ตัวผู้มีน้ำหนักเฉลี่ย 14.3 ปอนด์ หรือ 6.5 กิโลกรัม ในขณะน้ำหนักเฉลี่ยของตัวเมียอยู่ที่ 11.2 ปอนด์ หรือ 5.1 กิโลกรัม โคอาล่าแรกเกิดมีน้ำหนักเพียง 0.5 กิโลกรัม เท่านั้น ลักษณะขน โคอาล่าที่อยู่ทางตอนใต้มีขนที่หนาเหมือนขนแกะ บริเวณหลังจะมีขนที่หนาและยาวกว่าบริเวณท้อง โคอาล่าที่อยู่ทางตอนเหนือมีขนที่สั้นกว่า โคอาล่ามีขนหนาที่สุดเมื่อเทียบกับสัตว์อื่นๆในตระกูลจิงโจ้ ขนมีสีเทา ถึง น้ำตาลปนเหลือง และมีสีขาวบริเวณคาง หน้าอก และด้านหน้าของแขน-ขา ขนบริเวณหูมีลักษณะเป็นปุย และมีขนสีขาวที่ยาวกว่าบริเวณอื่น

ลักษณะขน
โคอาล่าที่อยู่ทางตอนใต้มีขนที่หนาเหมือนขนแกะ บริเวณหลังจะมีขนที่หนาและยาวกว่าบริเวณท้อง
โคอาล่าที่อยู่ทางตอนเหนือมีขนที่สั้นกว่า

โคอาล่ามีขนหนาที่สุดเมื่อเทียบกับสัตว์อื่นๆในตระกูลจิงโจ้ ขนมีสีเทา ถึง น้ำตาลปนเหลือง และมีสีขาวบริเวณคาง หน้าอก และด้านหน้าของแขน-ขา ขนบริเวณหูมีลักษณะเป็นปุย และมีขนสีขาวที่ยาวกว่าบริเวณอื่น

ถิ่นที่อยู่อาศัย
โคอาล่าอาศัยอยู่ในป่าที่มีต้นยูคาลิปตัส ปัจจุบันเราพบโคอาล่าที่ ควีนแลนด์ นิวเซาท์เวลล์ วิคตอเรีย และ ออสเตรเลียตอนใต้

อาหาร
โคอาล่ากินใบยูคาลิปตัสเป็นอาหารฟันและระบบย่อยอาหารถูกพัฒนามาให้สามารถกินและย่อยใบยูคาลิปตัสได้ ใบยูคาลิปตัวมีสารอาหารน้อยมาก และยังมีสารที่มีพิษต่อสัตว์แต่ระบบย่อยอาหารของโคอาล่ามีการปรับตัว ทำให้สามารถทำลายพิษนั้นได้ โคอาล่ามีอวัยวะที่ทำหน้าที่ในการย่อยไฟเบอร์ (ส่วนประกอบหลักของใบยูคาลิปตัส) ยาวมากถึง 200 ซ.ม. ที่บริเวณอวัยวะนี้ จะมีแบคทีเรียที่ช่วยในการย่อยไฟเบอร์ให้กลายเป็นสารอาหารที่ดูดซึมได้ อย่างไรก็ตาม โคอาล่ามีการดูดซึมสารที่ได้จากการย่อยไฟเบอร์ไปใช้เพียงแค่ 25 % ของที่มันกินไปเท่านั้น ส่วนน้ำในใบยูคาลิปตัสส่วนใหญ่ถูกดูดซึม ทำให้โคอาล่าไม่ค่อยหาน้ำกินจากแหล่งน้ำ

ส่วนใหญ่โคอาล่ากินใบยูคาลิปตัวประมาณวันละ 200 ถึง 500 กรัม

โดยปกติมันจะนอนถึง 16-18 ชั่วโมงต่อวัน เพื่อรักษาพลังงานไว้

การติดต่อสื่อสาร
โคอาล่าใช้เสียงในการติดต่อสื่อสาร ซึ่งเสียงที่ใช้มีหลายลักษณะ โดยทั่วไปตัวผู้มักส่งเสียงร้องดังเพื่อประกาศหรือบอกบริเวณที่ตนอาศัยอยู่ ในขณะที่ตัวเมียจะไม่ค่อยส่งเสียงร้อง ตัวเมียจะส่งเสียงร้องดังเมื่อมีอาการกร้าวร้าว สำหรับโคอาล่าตัวเมียที่มีลูกอ่อน จะใช้เสียงที่มีความอ่อนโยนกับลูกของตนเอง เมื่อเกิดความกลัวขึ้น โคอาล่าทั้งตัวผู้และตัวเมียจะใช้ส่งเสียงคล้ายเสียงเด็กร้องไห้

นอกจากนี้ โคอาล่ายังใช้กลิ่นของตนเองทำเครื่องหมายตามต้นไม้ที่ต่างๆ ในการติดต่อถึงกันอีกด้วย

นกเพนกวิน Penguin

นกเพนกวิน Penguin

นกเพนกวิน Penguin



เพนกวิน (Penguin) จัดอยู่ในสัตว์มีกระดูกสันหลัง ชั้นสัตว์ปีก มีถิ่นอาศัยอยู่บริเวณขั้วโลกใต้ มีปีกแบนเอาไว้พายว่ายน้ำ ชอบกินปลา ตัวเมียออกลูกเป็นไข่ให้ตัวผู้กกไข่ แล้วตัวเมียจะไปหาอาหารกลับมา
Penguins (latSpheniscidae ) เป็น ครอบครัว ของ น้ำ neletećih นก, ที่อยู่ ส่วนใหญ่ ใน ซีกโลก ใต้รวมถึง หก จำพวก กับ 17 หรือ 20 สายพันธุ์, ขึ้นอยู่กับ ผู้เขียน เพนกวิน สามารถปรับตัว กับชีวิตในน้ำด้วยปีกที่มีการพัฒนาในกระเพื่อมขนสีดำบนหลังของพวกเขาในขณะที่ท้องสีขาว อาหาร ครัสเตเชีย, ปลา, ปลาหมึก, ไก่, หมีขั่วโลก และ สัตว์น้ำ อื่น ๆ ที่รักในขณะที่ ว่ายน้ำ ใต้น้ำ ใต้น้ำ ใช้ เกือบครึ่ง ชีวิต
แต่ ทุก ชนิด เพนกวิน ที่เกิด ในพื้นที่ภาคใต้ พวกเขา ไม่เพียง อาศัยอยู่ในพื้นที่ ที่มี สภาพ อากาศ เย็น เช่น ทวิปแอนตาร์กติกาแท้จริง เพียง ไม่กี่ ชนิด ของ เพนกวิน อาศัยอยู่ ใต้ มาก หลาย ชนิด อาศัยอยู่ใน เขต หนาว และ หนึ่ง ชนิด เพนกวิน กาลาปากอส, ชีวิต ใกล้ เส้นศูนย์สูตร.
ชนิด ที่ใหญ่ที่สุดใน ชีวิต คือ เพนกวินจักรพรรดิ ตัวแทน ใหญ่ที่สุด ของ ชนิด นี้ สูงประมาณ 1.1 เมตร และ น้ำหนัก ประมาณ 35 กก. ชนิด ที่เล็กที่สุด ของ นกเพนกวิน เป็น Little Penguinสมาชิกมีประมาณ 40 ซม. สูง และ น้ำหนัก 1 กก. ขนาดใหญ่ ชนิด เพนกวิน inhabiting อาหารว่าง เย็น ในขณะที่เพนกวินน้อยจะพบในบริเวณเขตร้อน ปานกลาง หรือ แม้แต่บางชนิดก่อนประวัติศาสตร์ของนกเพนกวินเป็นสัดส่วน ถึงยักษ์ สูง และ น้ำหนัก เป็น คน ผู้ใหญ่
ลักษณะที่จะบอกได้ว่าเพนกวินสายพันธุ์ืไหน มีลักษณะอย่างไรบ้าง คือ

SAY HELLO 6 (STUDENT BOOK)

สายพันธุ์ของ Penguin

สำหรับสายพันธุ์ของเพนกวิน มี 17 สายพันธุ์ตามแหล่งที่อยู่ดังนี้ ทวีปอเมริกาใต้แถบชายฝั่งชิลีและอาเจนตินา 1. Magellanic Penguin เป็นเพนกวินพันธุ์ใหญ่ที่สุดในเขตอากาศอบอุ่น สูง 70 ซม. หนัก 4 กก. 2. Humboldt Penguin พบในชิลีและเปรู สูง 60 ซม. หนัก 3-5 กก. บริเวณหมู่เกาะ Falkland 3. Gentoo Penguin สูง 75-95 ซม. หนัก 6 กก. 4. Rock Hopper Penguin สูง 45-58 ซม. หนัก 2-3 กก. Maggellanic Penguin ที่หมู่เกาะนี้สูง 40-45 ซม. หนัก 2-2.5 กก. 5. Macaroni Penguin สูง 71 ซม. หนัก 5-6 กก. ชายฝั่งเปรูและหมู่เกาะกาลาปากอส 6. Humboldt Penguin 7. Galapagos Penguin สูง 40-45 ซม. หนัก 2-2.5 กก. ทวีปแอฟริกา 8. African Penguin สูง 60 ซม. หนัก 2.5-4 กก. ทวีปออสเตรเลีย 9. Little Penguin เป็นเพนกวินที่เล็กที่สุด สูง 41-44 ซม. หนัก 1 กก. 10. Royal Penguin อยู่แถบเกาะ Macquarie สูง 70 ซม. หนัก 4-5.5 กก. แถบนิวซีแลนด์ (Little Penguin) 11. Yellow-eyed Penguin สูง 56-79 ซม. หนัก 4.5-6 กก. 12. Erect-crested Penguin หรือเรียกอีกอย่างว่า Sclaters Penguin พบแถบเกาะใต้ของนิวซีแลนด์ ไม่มีข้อมูลของขนาด น้ำหนักและส่วนสูง 13. Fiord Penguin พบแถบชายฝั่งตะวันตกของเกาะใต้ในนิวซีแลนด์ ไม่มีข้อมูลของขนาด ส่วนสูงและน้ำหนัก 14. Snares Penguin สูง 50-60 ซม. หนัก 3-4 กก. Rock hopper Penguin สูง 45-58 ซม. หนัก 2-3 กก. (ทวีปแอนตาร์คติก) 15. Emporer Penguin สูง 1.2 ม. หนัก 30-40 กก. เป็นเพนกวินที่ใหญ่ที่สุด อยู่ในเขตอากาศหนาวเย็นที่สุดถึง -60 องศาเซลเชียAdelic Penguin เป็นเพนกวินที่เล็กที่สุดในทวีปแอนตาร์คติก สูง 70 ซม. หนัก 4 กก.Gentoo Penguin กลุ่มใหญ่อยู่ที่ Falkland สูง 75-95 ซม. หนัก 6 กก.17. Chinstrap Penguin เป็นเพนกวินที่มีมากที่สุดในโลก มีถึง 12-13 ล้านตัว พบที่ Sub Antarctic Region Antarctic และ Peninsula สูง 72 ซม. หนัก 3.5-5 กก. บางทีเรียกว่า Stone cracker

 

SAY HELLO 6 (STUDENT BOOK)

สายพันธุ์ของ Penguin

สำหรับสายพันธุ์ของเพนกวิน มี 17 สายพันธุ์ตามแหล่งที่อยู่ดังนี้
ทวีปอเมริกาใต้แถบชายฝั่งชิลีและอาเจนตินา
1. Magellanic Penguin เป็นเพนกวินพันธุ์ใหญ่ที่สุดในเขตอากาศอบอุ่น สูง 70 ซม. หนัก 4 กก.
2. Humboldt Penguin พบในชิลีและเปรู สูง 60 ซม. หนัก 3-5 กก.
บริเวณหมู่เกาะ Falkland
3. Gentoo Penguin สูง 75-95 ซม. หนัก 6 กก.
4. Rock Hopper Penguin สูง 45-58 ซม. หนัก 2-3 กก.
Maggellanic Penguin ที่หมู่เกาะนี้สูง 40-45 ซม. หนัก 2-2.5 กก.
5. Macaroni Penguin สูง 71 ซม. หนัก 5-6 กก.
ชายฝั่งเปรูและหมู่เกาะกาลาปากอส
6. Humboldt Penguin
7. Galapagos Penguin สูง 40-45 ซม. หนัก 2-2.5 กก.
ทวีปแอฟริกา
8. African Penguin สูง 60 ซม. หนัก 2.5-4 กก.
ทวีปออสเตรเลีย
9. Little Penguin เป็นเพนกวินที่เล็กที่สุด สูง 41-44 ซม. หนัก 1 กก.
10. Royal Penguin อยู่แถบเกาะ Macquarie สูง 70 ซม. หนัก 4-5.5 กก.
แถบนิวซีแลนด์ (Little Penguin)
11. Yellow-eyed Penguin สูง 56-79 ซม. หนัก 4.5-6 กก.
12. Erect-crested Penguin หรือเรียกอีกอย่างว่า Sclaters Penguin พบแถบเกาะใต้ของนิวซีแลนด์ ไม่มีข้อมูลของขนาด น้ำหนักและส่วนสูง
13. Fiord Penguin พบแถบชายฝั่งตะวันตกของเกาะใต้ในนิวซีแลนด์ ไม่มีข้อมูลของขนาด ส่วนสูงและน้ำหนัก
14. Snares Penguin สูง 50-60 ซม. หนัก 3-4 กก. Rock hopper Penguin สูง 45-58 ซม. หนัก 2-3 กก.
(ทวีปแอนตาร์คติก)
15. Emporer Penguin สูง 1.2 ม. หนัก 30-40 กก. เป็นเพนกวินที่ใหญ่ที่สุด อยู่ในเขตอากาศหนาวเย็นที่สุดถึง -60 องศาเซลเชียAdelic Penguin เป็นเพนกวินที่เล็กที่สุดในทวีปแอนตาร์คติก สูง 70 ซม. หนัก 4 กก.Gentoo Penguin กลุ่มใหญ่อยู่ที่ Falkland สูง 75-95 ซม. หนัก 6 กก.17. Chinstrap Penguin เป็นเพนกวินที่มีมากที่สุดในโลก มีถึง 12-13 ล้านตัว พบที่ Sub Antarctic Region Antarctic และ Peninsula สูง 72 ซม. หนัก 3.5-5 กก. บางทีเรียกว่า Stone cracker